Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Ο ΝΤ.ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ Γ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ "ΔΡΟΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ"

"Τα ποιήματα σας είναι ό,τι σοβαρότερο και πυκνότερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό"
Ντίνος Χριστιανόπουλος



Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ


Στην αυλή του σπιτιού
συνήθιζα να μεγαλώνω περιστέρια
μια ζεστή μέρα

πέταξαν μακριά
υπερίπτονταν της γειτονιάς μου
τώρα ξέρω
πως στα περιστέρια αρέσει
ο φρέσκος αέρας
τώρα ξέρω
ότι εγώ
ήμουν απλώς το κλουβί.



MOHAMMAD HABIBI, S. Arabia 


(μετ. Γ.Χριστοδουλίδης)

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Η ποίηση των κοινωνικών αδιεξόδων» (Δρόμος μεταξύ Ουρανού και Γης)


Του Χρήστου Μαυρή*

«….Ακριβώς, μέσα σε αυτά τα κοινωνικά αδιέξοδα καλούνται να
επιβιώσουν σήμερα οι Κύπριοι ποιητές, παλαιότεροι και
σύγχρονοι.Μαζί τους ασφαλώς και ο Γιώργος
Χριστοδουλίδης που η μέχρι σήμερα ποιητική παραγωγή του
τον κάνει να ξεχωρίζει σαν ένα από τους σημαντικότερους
εκπρόσωπους της νεότερης ποιητικής γενιάς και που η νέα
ποιητική συλλογή του, όπως διαπιστώνω, είναι
βουτηγμένη μέσα στο ανθρώπινο υπαρξιακό δράμα.
Δηλαδή, αποτελείται από ποιήματα που τα θέματά
τους είναι καθημερινά και ανθρώπινα, συνεπώς
είναι εμποτισμένα με πόνο και πίκρα. Εκείνο όμως,
που ξεχωρίζει έντονα στη νέα συλλογή του και σε
κάνει να το προσέξεις με ιδιαίτερη ματιά, είναι το
γεγονός πως τα περισσότερα ποιήματά του αφορούν θέματα που, εκ πρώτης όψεως, μπορεί να
θεωρηθούν δευτερευούσης σημασίας από τους αναγνώστες του, άρα ασήμαντα και ανούσια, (όπως
π.χ. η πρωινή συνομιλία με ένα υποτιθέμενο παππού του), με αποτέλεσμα να διερωτώνται αν άξιζε τον κόπο να ασχοληθεί ο ποιητής με αυτά τα θέματα. Οταν ολοκληρώσεις όμως την ανάγνωσή τους, θα διαπιστώσεις πως στο βάθος τους, (ειδικά όπως προσέγγισε και ανέπτυξε τα θέματά του ο Χριστοδουλίδης), αυτά τα χαμηλόφωνα ποιήματα, με στίχους που μοιάζουν σαν καθημερινές
κουβέντες, είναι γεμάτα ουσία και πανανθρώπινα μηνύματα.
Σίγουρα όμως, αυτό δεν μπορεί να το καταφέρει ο οποιοσδήποτε. Γιατί, αυτή η προσπάθειά του Χριστοδουλίδη, είναι μεν μια δουλειά αξιόλογη αλλά συνάμα είναι και πολύ δύσκολη, όχι όμως ανώτερη των δυνάμεων και του ταλέντου του. Και, βέβαια, θέλει μεγάλο ταλέντο να μετατρέψεις ένα
ασήμαντο γεγονός ή ένα ασήμαντο θέμα σε ποίηση και μάλιστα, μερικές φορές, σε μεγάλη και ενδιαφέρουσα ποίηση! 
Ο Χριστοδουλίδης όμως, όπως διαφαίνεται μέσα από την παρούσα συλλογή του, διαθέτει ταλέντο και μάλιστα με το παραπάνω!
 
Στήλη ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, Εφημερίδα ΧΑΡΑΥΓΗ , 8 Ιουλίου 2013

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

DENIS MONTEBELLO



Με τον Γάλλο συγγραφέα Denis Montebello, Sete, France, 19/7-28/7 2013

Ο ΤΟΙΧΟΣ

Οταν θα φύγω, δεν θα με ξαναδείς, λέει ο Παλαιστίνιος φυλακισμένος στον τοίχο της φυλακής του. Θα έρθω μαζί σου, θα είμαι παντού και μέσα σου, του απαντά ο τοίχος.

Νasser Rabah, Παλαστίνιος ποιητής, Sete, France

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Ντίνος Χριστιανόπουλος


 Ντίνος Χριστιανόπουλος : «Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους»
«Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω». Με αυτό τον τρόπο σχολίασε ο 81χρονος Θεσσαλονικιός ποιητής, Ντίνος Χριστιανόπουλος, τη βράβευση του απο το Υπουργείο Πολιτισμού με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων που του απονεμήθηκε για το σύνολο του έργου του.
Ο ιδιος το αρνήθηκε παραπέμποντας τους σε ένα  παλιότερο κείμενο του με τον τίτλο «Εναντίον».
Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ οπουδήποτε κι αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία απ΄ το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε - αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων» που μας άφησαν οι αρχαίοι.
Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου - και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας.
Είμαι εναντίον κάθε χρηματικής επιχορήγησης, και κάθε φτωχοπροδρομο που απλώνει το χέρι για παραδάκι τον περιφρονώ. Οι χορηγίες φουντώνουν την μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά. Οι χορηγίες ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων. Προτιμώ να πεθάνω στην ψάθα παρά να αρμέγω το υπουργείο. Τι χρωστάει το κράτος να με ταΐζει επειδή έγραψα μερικά ποιήματα; Και γιατί να αφήσω το κράτος να χωθεί πιο πολύ στην ζωή μου.
Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Ποτέ μου δεν πάτησα σε υπουργείο, και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορία, που με γδέρνει.
Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, όλα τα μαγειρεύουν, όπως αυτές θέλουν. Δεξιές, αριστερές, κεντρώες - όλες το ίδιο σκατό. Ακόμη και ο τελευταίος δημοσιογραφίσκος κάνει κακό στην λογοτεχνία μας - σκεφτείτε τι γίνεται με τους διευθυντές συγκροτημάτων.
Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους, κι όλους τους άλλους τους θάβουν. Όποιοι δεν προσκυνούν, καρατομούνται, και μένουν μόνο οι γλείφτηδες και οι τζουτζέδες. Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια.
Είμαι εναντίον των κουλτουριάρηδων και της λεγόμενης γενιάς της αμφισβήτησης: όλα τα αμφισβήτησαν εκτός από τις τρίχες τους. Τους έχω μάθει για τα καλά, χαλούν τον κόσμο με την κριτική τους, όλους τους βγάζουν σκάρτους και πουλημένους κι όλα αυτά μέχρι να πάρουν το πτυχίο, μετά τους βλέπω κι αυτους στα διάφορα υπουργεία κι ο ιδεαλισμός τους ξεφουσκώνει μες τα ποικίλα βολέματα του κατεστημένου.
Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
Είμαι, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που μας οδηγεί καθημερινά σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, φταίει βέβαια το κωλοχανείο, φταίνε όμως κι οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, φταίει προπάντων η δική μας σκαρταδούρα.
Ντίνος Χριστιανόπουλος
Η αντιγραφή του κειμένου έγινε από την ποιητική συλλογή
ΝΕΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1977-1980
Εκδόσεις ΔΙΑΓΩΝΙΟΥ
Θεσσαλονίκη 1981
Ένας αληθινός Ποιητής που έκανε τον λόγο του πράξη

Τι να τα κάνω τα βραβεία σας
Είναι πολύ ζαχαρωμένα
Ταιριάζουν για σοκολατοπαιδα
Μα δεν ταιριάζουνε για μένα

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

 
 Θέλει να γίνει

Τελευταία
τα σώματά μας
απόσταση διαρκώς επιμηκυνόμενη
τα συμπιέζει
εσύ στου φεγγαριού τη μια την άκρη
κι εγώ στην άλλη
μοιάζουμε με εναπομείναντες
συμπαντικής καταστροφής
όπου ο ένας
έτυχε να ’χει τον άλλο πλάι του.
Εσύ στου ύπνου τις τριανταφυλλιές
κι εγώ στα κυπαρίσσια
να μας χωρίζει
δάσος πυκνό
που οι καταιγίδες του
ξεσπούν σε μένα κατακέφαλα
την ώρα που στο μέτωπό σου
καλοκαιρία εμφανίζεται
—σε ποιον γελάς
και ποιος στον ύπνο σου σ’ αγγίζει;
Μα πιότερο
γεωγραφικά
μετράω την απόκλισή μας:
Εσύ μια λίμνη
που πιο βαθιά θέλει να γίνει
μέσα στον εαυτό της
κι εγώ φιλόδοξος σωρός
που θέλει
να συμπυκνωθεί και να ψηλώσει
να γίνει —δήθεν— όρος.        
 
 
[από τη συλλογή "Δρόμος μεταξύ Ουρανού και Γης",
Εκδόσεις Φαρφουλάς]
 

 

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Η ΟΦΕΙΛΗ



Θα υπάρχει πάντα μια οφειλή
σε αυτούς που δεν τα κατάφεραν
σε αυτούς που δεν ήταν τόσο ευαρμόστως δυνατοί
τόσο προσαρμοστικοί
... όσο οι περισσότεροι
για να τα καταφέρουν
θα υπάρχει πάντα μια οφειλή
σε αυτούς που δεν πέρασαν
στην επόμενη μέρα
στην επόμενη βδομάδα
γιατί είχαν μπροστά τους
ένα βουνό
και λίγες αντοχές να τ’ ανεβούν
σε αυτούς που δεν είχαν καταστρώσει
ένα καλό σχέδιο διαφυγής
που δεν είδαν
τα παράθυρα πίσω απ’ τον τοίχο
το χλομό φως που ίσως να τους έδειχνε
έναν δρόμο
θα υπάρχει πάντα μια οφειλή
γιατί δεν έγινες το παράθυρο
γιατί δεν έγινες το φως
για κείνους.

Δρόμος μεταξύ Ουρανού και Γης, 2013, Αθήνα

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

ΣΥΝΔΕΙΤΟΠΟΙΗΣΗ

Τελικά σε όλη μας τη ζωή, 
μερικούς στίχους προσπαθούμε να γράψουμε…
να τους συνδέσουμε με το μεγάλο ποίημα 
που αναδύεται 
από τα βάθη των αιώνων..

πρ.απ.

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ, ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ς 

(Τσαρλς Μπουκόβσκι, μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
----------------------------------

Δεν έχεις παρά να γαμήσεις ένα σεβαστό αριθμό γυναικών,
ωραίων γυναικών
και να γράψεις κάμποσα, υποφερτά ερωτικά ποιήματα.
Μη σε νοιάζει για την ηλικία σου
και για τα νιόβγαλτα ταλέντα.
Πίνε, απλώς περισσότερη μπίρα,
μπίρα, πολύ μπίρα
και πήγαινε στον ιππόδρομο τουλάχιστον
μια φορά την εβδομάδα
και παίρνε τα αν μπορείς.
Είναι δύσκολο να μάθεις να τα παίρνεις:
όλοι οι άσχετοι είναι υποψήφιες χασούρες.
Και μην ξεχνάς τον Μπραμς σου
και τον Μπαχ σου
και την μπίρα σου.
Μην πολυκουράζεσαι.
Να κοιμάσαι μέχρι αργά το απόγευμα.
Απόφευγε τις πιστωτικές κάρτες.
Τέλος πάντων, πλήρωνε τοις μετρητοίς.
Να θυμάσαι πως δεν υπάρχει μαλακία
σ’ αυτόν τον κόσμο που να κάνει πάνω από 50 δολλάρια
(το 1977).
Αν έχεις τη δυνατότητα ν’ αγαπήσεις,
αγάπησε πρώτα τον εαυτό σου,
μα έχε πάντα υπ’ όψη σου την πιθανότητα
μιας ολοκληρωτικής αποτυχίας
-είτε δίκαιη είναι, είτε άδικη
η αιτία της-
μια πρόωρη εμπειρία θανάτου δεν είναι
απαραίτητα κακή,
Μείνε μακριά από εκκλησίες και μπαρ και μουσεία
και να καιροφυλαχτείς
σαν αράχνη -
ο χρόνος είναι ο σταυρός του καθενός,
συμπεριλαμβανομένων:
της αποπομπής,
της αποτυχίας,
της προδοσίας,
όλης της σχετικής σαβούρας.
Κρατήσου με μπίρα.
Η μπίρα τρέφει με αδιάκοπα το αίμα,
η μπίρα είναι σύντροφος πιστός.
Πάρε μια μεγάλη γραφομηχανή
και καθώς τα βήματα έρχονται και φεύγουν
κάτω απ’ το παράθυρό σου,
πάλεψε την άγρια, δωσ’ της να καταλάβει.
Βάρα στο ψαχνό.
Και να θυμάσαι τις παλιοκαραβάνες
που το πάλεψαν γερά:
τον Χέμινγουεϊ, τον Σελίν, τον Ντοστογιέφσκυ, τον Χάμσουν.
Αν νομίζεις πως αυτοί
δεν τρελάθηκαν
σε μικρά δωματιάκια,
όπως τώρα εσύ,
δίχως γυναίκα.
δίχως φαΐ,
δίχως ελπίδα,
δεν είσαι ώριμος ακόμη.

Πιες περισσότερη μπίρα,
υπάρχει καιρός.
Κι αν δεν υπάρχει,
καλά είναι
κι έτσι.